Ζωάκια φιλαράκια!

   Κοιτώντας τον σκύλο μου, μου ήρθε η έμπνευση να γράψω κάτι μικρό για τους γλυκούς μας φίλους, τα ζώα. Και του λέω φίλους μας καθώς είναι πάντα κοντά μας, ακούνε τα πάντα που μας απασχολούν, δεν μας επιβαρύνουν με τα προβλήματα τους, είναι πάντα πιστοί και χαρούμενοι, καταλαβαίνουν από μόνοι τους πως κάτι μας απασχολεί ή ότι είμαστε στεναχωρημένοι και ανιδιοτελώς μας δείχνουν την αγάπη τους ζητώντας από εμάς μόνο την αγάπη μας και λίγη φροντίδα.

   Ανέκαθεν μου άρεσαν και αγαπούσα τα ζώα και ανέκαθεν είχα και ένα ζωάκι στο σπίτι μου...από χελώνα και καναρίνι μέχρι κουνέλι και ινδικό χοιρίδιο έως ότου έφτασε και η ώρα να γεμίσει την ζωή μου και ένας σκυλάκος. Βέβαια πρέπει να τονίσω πως το να έχεις έναν σκύλο είναι πολύ μεγάλη ευθύνη. Ουσιαστικά είναι σαν να υιοθετείς ένα μικρό παιδί το οποίο έχει και αυτό πολλές ανάγκες. Εγώ λοιπόν πιάστηκα απροετοίμαστη. Οι πρώτοι 7-8 μήνες πέρασαν πολύ δύσκολα καθώς το σκυλάκι ήταν μικρό και έπρεπε να μάθει πολλά πράγματα αλλά να μάθουμε και εμείς πως να το χειριστούμε,πως να το καταλάβουμε και να το συνηθίσουμε. Δεν ήταν πια ένα κουνέλι το οποίο απλά το βάζεις σε ένα κλουβάκι, του δίνεις λίγη τροφή και το βγάλεις να παίξεις καμιά δυο ώρες και το ξαναβάζεις πίσω. Ένας σκύλος είναι σαν ένα μωρό.

   Χωρίς να πολυλογώ, κουραστήκαμε τόσο πολύ οικογενειακώς από τον νέο μας "συγκάτοικο", που φτάσαμε σε σημείο να αναρωτηθούμε εάν μπορούμε να το αντέξουμε. Αλλά ευτυχώς δώσαμε λίγο χρόνο σε όλη την υπόθεση και τώρα απολαμβάνουμε την υπέροχη συντροφιά του μικρού μας Άλεξ, ο οποίος γέμισε την ζωή μας με χαρά και ηρεμία. Τώρα καταλαβαίνουμε πως χωρίς αυτόν το σπίτι θα ήταν άδειο, δεν θα είχαμε κάτι να μας δίνει γέλιο και χαρά. Γίναμε πιο υπεύθυνοι, με πρώτη εμένα. Επιπλέον, θεωρώ πως η απόφαση να υιοθετήσουμε αυτή την ψυχούλα ήταν η πιο σωστή καθώς οι γονείς μου, όντας συνταξιούχοι και όλη μέρα στο σπίτι, βρήκαν νέο νόημα στην ζωή. Δεν πλήττουν και είναι πιο καλά ψυχολογικά.

   Γι αυτό συνιστώ ανεπιφύλακτα την υιοθέτηση ενός ζώου είτε είναι σκύλος, είτε είναι γάτα είναι είναι οτιδήποτε, αφού ο καθένας ξέρει τι τον ευχαριστεί καλύτερα, αρκεί να ο καθένας να είναι έτοιμος να προσαρμόσει όλη του την ζωή. Η αρχή θα είναι λίγο δύσκολη αλλά η ανταμοιβή είναι η καλύτερη μετά από λίγο. Α, και χρειάζεται και πολλή αγάπη...τέτοιες μέρες χρειαζόμαστε κάτι/κάποιον να αγαπάμε και να μας αγαπάει...

mary