Η μάστιγα της εποχής :" Eλεύθερη σχέση"

   Χθες είχα μια κουβέντα με την κολλητή μου περί σχέσεων γενικά και αγοριών. Κάποια στιγμή καταλήξαμε να μιλάμε για την κατάσταση της κοινωνίας μας όσον αφορά τις σχέσεις. Πρώτα απ΄όλα, παρατηρήσαμε ότι πλέον η εποχή μας δεν είναι τόσο αθώα όσο αυτή που προλάβαμε έστω και λίγο εμείς. Η γενιά μας, δηλαδή τα παιδιά που γεννηθήκαμε την δεκαετία του 80' ή και στις αρχές του 1990, πρόλαβε την σχετικά αθώα εποχή, όπου τα παιδιά στα σχολεία ήταν όντως παιδιά, δεν ασχολούνταν με κινητά, με το ίντερνετ, με το σεξ. Πλέον τα παιδιά από το δημοτικό κιόλας ξέρουν τα πάντα γύρω από το σεξ και μάλιστα πολλά από αυτά έχουν προχωρήσει σε αυτό από τις αρχές του γυμνασίου.

   Η δική μας γενιά ήταν λίγο πιο απλή, πιο ουσιαστική και πιο ρομαντική.Όχι τα αγόρια δεν ήταν πιο ρομαντικά αλλά εάν παραδείγματος χάριν ήθελες ένα αγόρι και σε ήθελε υπήρχε ένα φλερτ, άντε να τα "φτιάχνατε" και το πολύ να ρίχνατε κανένα φιλάκι, το οποίο ήταν ΤΟ γεγονός. Επίσης, αγόρια και κορίτσια συναντιόμασταν έξω στο δρόμο, στις πλατείες, στις καφετέριες που μαζεύονταν όλοι από το σχολείο ώστε να συναντηθούμε και να μιλήσουμε, δεν υπήρχαν τα κινητά ή το ίντερνετ ώστε όλοι να μιλάμε μέσο του ίντερνετ. Εάν ήθελες κάποιος κάποιον πήγαινε ο ίδιος να το πει στον άλλον ή έστελνε κάποιον άλλον να του το πει, όχι του το έλεγε μέσα από το chat ή το facebook. Επίσης μέχρι και τις αρχές του 2000 πολλά αγόρια ήθελαν σχέση, όχι ελεύθερη σχέση.

   Και ερχόμαστε στο θέμα μας, μετά από μια εισαγωγή για την αλλαγή που έχει υποστεί η κοινωνία μας.Λοιπόν....τα αγόρια πλέον ζητάνε μόνο "ελεύθερη σχέση", το οποίο μπορεί να οριστεί ως η υποτυπώδης σχέση που μπορεί να έχει ένα αγόρι ή ένα κορίτσι επικεντρωμένη στο σεξουαλικό στοιχείο χωρίς ίχνος συναισθηματισμού και δεσμεύσεων. Γιατί το ζητάνε;ένας θεός ξέρει...εμείς πάντως καταλήξαμε στο γεγονός ότι μέσα από αυτού του είδους την σχέση δεν θέλουν να έρθουν κοντά στον άλλον, δηλ. στο κορίτσι, δεν επιθυμούν να δεθούν,να δώσουν, να επενδύσουν συναισθηματικά σε κάποιον ώστε να πάρουν ουσιαστικά στοιχεία όπως αγάπη, κατανόηση, συμπόνια κλπ αλλά προτιμούν μια επιφανειακή σωματική ευχαρίστηση την οποία αναγκάζονται να ψάχνουν συγχρόνως,συνεχώς και παντού χωρίς όμως να ικανοποιούν βασικές ψυχικές ανάγκες τους όπως η αγάπη. 

   Προφανώς και είναι μια μόδα που προστάζει η εποχή μας. Κάποιος το ξεκίνησε σαν χαβαλέ, πέτυχε και μετά όλοι το ακολούθησαν. Πλέον είναι ο κανόνας, όχι η εξαίρεση, όπως ήταν παλιά. Το πιο θλιβερό είναι ότι πια συναντάται και στις κοπέλες, οι οποίες από την φύση τους δεν το δέχονται κανονικά, δηλαδή πολλές συναινούσαν σε αυτό με το σκεπτικό ότι παίζοντας τον ρόλο της "μοντέρνας" που δέχεται την ελεύθερη σχέση, θα μπορούσε να είναι κοντά σε αυτόν που θέλει και να τον βλέπει ή να παραμυθιάζεται πως έχει κάποια σχέση μαζί του διότι εάν δεν συναινούσε σε αυτό δεν θα τον είχε καθόλου. Καθαρός συναισθηματικός εκβιασμός. Σιγά σιγά όμως, τα σημερινά κορίτσια παύουν να παίζουν τον ρόλο τους και όντως να το νιώθουν ως ανάγκη και το κάνουν και αυτές. Μπορεί, βέβαια, να νομίζουν ότι το θέλουν και το κάνουν και αυτές λόγω μόδας λόγω ανάγκης ή λόγω επιβεβαίωσης τους, αφού έχοντας ελεύθερη σχέση με παραπάνω του ενός αγοριού παίρνουν μια επιβεβαίωση πως αξίζουν σαν ομορφιά, ότι είναι ποθητές. Ως εκεί βέβαια...από αυτό δεν παίρνουν τίποτα άλλο.Κάποια στιγμή θα βγει από μέσα τους η έμφυτη ανάγκη τους για ανάγκη και συντροφικότητα, θα το εκφράσουν στο αγόρι και εκεί θα φάνε τα μούτρα τους αφού εκείνα δεν θα θέλουν να χάσουν την "ελευθερία" τους. 

   Για μένα προσωπικά αυτή η μόδα της "ελεύθερης σχέσης", την οποία έχω βαρεθεί να ακούω απ' όλους και να την συναντάω παντού μπροστά μου σε γνωστούς και φίλους, την θεωρώ μάστιγα. Σαν αρρώστια η οποία δεν είναι εύκολο να γιατρευτεί. Δεν μπορεί να γυρίσει προς τα πίσω η εποχή και να ξαναγίνουμε αγνοί και απλοί. Έχει μετατραπεί σε συνήθεια, σε status (βλ. status it's complιcated στο facebook). Δεν θα ήμουν αρνητική στην ιδέα ενός νέου είδους σχέσης καθότι υπάρχει ελευθερία και δημοκρατία. Σε αυτό που δεν συμφωνώ είναι που αυτού του είδους η σχέση προκαλεί μεγάλο πόνο, ειδικά στα κορίτσια τα οποία πιέζονται ψυχολογικά να μην εκφράσουν τα συναισθήματα τους αφού κάτι τέτοιο θα τις έκανε αυτομάτως πιεστικές, γυναικούλες, αδιάφορες, συντηρητικές και banals, και επίσης αυτού του είδους η σχέση πάει την κοινωνία πίσω όχι μπροστά. Κανείς δεν είπε πως πρέπει να πάμε στον αντίποδα, δηλαδή όλοι να παντρεύονται κλπ...ίσα ίσα σε αυτό δεν συμφωνώ, αλλά να υπάρχει μια υγεία στις σχέσεις. Να υπάρχει η σχέση η κανονική που μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι και η οποία προσφέρει πολλά ουσιαστικά πράγματα στους ανθρώπους.

mary